ما وراء العينين מאחורי העיניים

هذه معالَجة مُجدَّدَة للمونودراما التي كتبتها الكاتبة والشاعرة نافا سيمل, والتي تتحدّث بالأساس عن أمٍّ لولد مُصاب بمتلازمة داون، تقوم بإعادة فحص اختياراتها، أمام  جمهور من المشاهدين بصوت مكشوف وصريح.

في هذه المُعالجة التي أعدّتْها المخرجة مور فرانك، تأتي هذه الأم في حالة انفصام في ثلاث نساء في أزمنة مختلفة: مُنى حوّا الصبيّة المقبلة على الولادة، فِداء زيدان الأم التي ما إن تلدُ ابنها، حتّى تقف مرتبكة أمام أكبر معضلة تعترض حياتها- هل تأخذ طفلها من المستشفى أم تُبقيهِ هُناك؟!. وشادِن قنبورة هي الأم، ... بعد مرور ستّ سنوات، تظهر أمام ابنها وهي في حيرةٍ من أمرها؛ أَتوقظهُ للذهاب للصفّ الأوّل أم تَدَعُهُ نائمًا لينعُمَ بمزيدٍ من الطفولة.

المعالَجة المُجدَّدَة تمنح الفرصة للتمعّن في كلّ اختيار من عدة وجهات نظر وعدّة أزمنة، الأمر الذي يدعو إلى تشكيل وجهات نظر جديدة تُسلّط الضوء على جوهر الأمومة وماهيّتها, وعلى الُأبُوَّة والأُمومة  بشكل عامّ، وعلى الوالديْن لطفل ذي الاحتياجات الخاصة بشكل خاصّ.

أغاني " الحمل والولادة" التي كتبتها سيميل, أُرْفِقت للمسرحيّة وحُظيَتْ بألحان مبتكرة على يد  المُؤلّف الموسيقيّ يوسي بن-نون, ويتمّ عزفُها وغناؤها بشكل حي ومباشر على المسرح ، فتَقلب هذه الألحان المسرحيّة إلى عرضٍ موسيقيّ، حميميّ وإنسانيّ- نسوّيّ.

شكر خاص للممثلة آسي إيشد, فقد كانت حياتها الشخصية مصدر إلهام لكتابة هذه المونودراما, وقد شاركت في التمثيل بها لسنين طويلة.

مدة العرض: نحو ساعة

מאחורי העיניים
עיבוד מחודש למונודרמה שכתבה הסופרת והמשוררת נאוה סמל ובמרכזה אם לילד עם תסמונת דאון, הבוחנת מחדש את בחירותיה אל מול קהל הצופים בקול צלול וחשוף.

בעיבוד שערכה הבימאית מור פרנק,  אותה אם מפוצלת לשלוש נשים בזמנים שונים:  מונא חוא הצעירה הכורעת ללדת, פידאא זידאן האם הטריה בדילמת חייה - האם לקחת את התינוק מבית החולים או להשאירו שם, ושאדן קנבורה האם, שש שנים אחרי, כשהיא מתלבטת אם להעיר אותו לכיתה א' או להניח לו לישון ולהשאר עוד קצת ילד...

העיבוד המפוצל מעניק הזדמנות להביט על כל בחירה מכמה זוויות וזמנים, כך שנוצרות פרספקטיבות חדשות השופכות אור על מהות האמהות וההורות בכלל, ועל הורות לילד עם צרכים מיוחדים בפרט.
שירי "הריון ולידה" שכתבה סמל צורפו למחזה וזכו ללחנים מקוריים מאת המוזיקאי יוסי בן נון והם מבוצעים בלייב על הבמה, והופכים את ההצגה למופע מוזיקלי, אינטימי ואנושי-נשי.